Czasy Zygmunta II Augusta to okres rozkwitu działalności mennicy wileńskiej. Już po śmierci Zygmunta Starego sejm uchwalił zamknięcie mennic w Koronie i Prusach, czemu sprzeciwił się m.in. ks. Albrecht czy właśnie miasto Gdańsk. Jak wspomina w Mennicy Gdańskiej Marian Gumowski "pod pretekstem braku monety zdawkowej i zobowiązań wobec personelu, już w 1549 roku zaczął wybijać denary, szelągi, dukaty". W kolejnych latach, wraz z kolejnymi wnioskami, miasto rozpoczyna emisję groszy i właśnie trojaków.
Pierwszy rocznik gdańskich trojaków Zygmunta II Augusta.
Odmiana z lilijką na awersie (bez obwódki i lilijek pod datą).
Głowa króla węższa.
Dość mocno obiegowy, z lekkimi zadrapaniami na awersie. Całość w starej patynie.
Rzadka i potrzebna typologicznie moneta.
Polecamy.
