Półtalary z czasów Wazów to monety wyraźnie rzadziej spotykane od ich pełnych odpowiedników - talarów. W Bydgoszczy były one bite w dwóch okresach. Pierwsze w latach 1620-1622, były tzw. półtalarami lekkimi, gdyż przedstawiały wartość nie 1/2 talara, a 1/2 złotego polskiego. Dopiero rok 1628 przyniósł zmianę. Mennica zarządzana przez Jacobsona rozpoczęła emisję monet odpowiadających 1/2 polskiego talara. Jak podkreśla jednak Marian Gumowski: "na biciu półtalarów przedsiębiorca nie zarabiał wiele...", upatrując w tym fakcie ich dzisiejszą rzadkość.
Pierwszy rocznik bicia "ciężkich" półtalarów Zygmunta III.
Odmiana z labrami ozdobnymi, określana przez Jana Dostycha stopniem rzadkości R6.
Poszukiwany typologicznie, trudnodostępny nominał.
