Drugi rocznik talarów Augusta III z jego emisji dla Polski, tzw. Banco-Taler.
Wbrew przysiędze zawartej w Pacta conventa, bez zezwolenia Sejmu i Senatu, król August III rozpoczyna w 1749 roku, w Dreźnie, emisję monet dla Polski. Najpierw miedzianych szelągów koronnych, w kolejnych latach uzupełniając emisje o monety srebrne i złote. Talary bijąc tylko w latach 1753-1756, gdzie ich emisje dla Saksonii trwały praktycznie przez całe panowanie (1734-1763).
Odmiana z chudszym popiersiem króla, z widocznym przekrojem materiałowego naramiennika. Rewers z dodatkowymi wstążkami odchodzącymi od wiązania gałązek palmowych.
Ładny połysk i patyna dawnego zbioru.
