Lekko rysująca się linia pionowego ugięcia w prawej części banknotu - tuż na lewo od prawej perforacji
Tego typu linie są często spotykane na perforowanych wzorach emisji 1919 roku, być może ich w powstanie w jakiś sposób jest związane właśnie z procesem przygotowania wzorów.
Złamana końcówka lewego, dolnego narożnika. Lekkie pofalowanie górnej krawędzi będące efektem zmoczenia / zawilgocenia, także możliwe że niegdyś wklejony, ale innych śladów wklejenia nie zaważamy.
Prezencja banknotu bardzo dobra. Rzadka i ceniona emisja a wersja obiegowa z tej odmiany jest praktycznie niewystępującym w handlu banknotem.
