Bardzo rzadki numizmat.
Odbitka w srebrze donatywy wikariackiej Augusta II.
Wykonana na krążku o wadze półtalara.
Egzemplarz o takiej wadze opisywany był w "Thaler Cabinet" Dawida Samuela Madaia (wydawany w 1765-1774) jako "Halber Vicariatsthaler". Znane są w zbiorach muzealnych też inne, lżejsze odbitki.
Pierwsza emisja monet wikariackich polskiego króla. Nazwa ta pochodzi od przywileju elektorów saskich, którzy zgodnie z nim sprawowali wikariat w okręgu saskim po śmierci cesarza. Z tej okazji wybito monety różnych nominałów. Większość emisji z 1711 przedstawiała króla spinającego konia, inne przedstawienia, takie jak to, są wyraźnie rzadsze.
Srebro, średnica 33 mm, waga 14,1 g.