Pierwszy typ trojaków króla Stanisława Augusta.
Bardzo ładny egzemplarz. Naturalna, gabinetowa sztuka w brązowej patynie.
Na portrecie króla widoczne częste dla tych monet niedobicie. Jest to cecha związana z produkcją tych monet. Problemem, jaki postawił twardy metal, jakim jest miedź, ówczesnym pracownikom mennicy. Który odbił się również w raportach Komisji Menniczej, w których czytamy: "trzygroszowe blaszki, chociaż z dobrey, Węgierskiey miedzi niewybiiały się wyraźnie y stęple się na nich tępiły".
Rzadka odmiana z wieńcem z 8-ma jagódkami (dwie do wewnątrz) - nieujęta m.in. w katalogu Parchimowicza-Brzezińskiego.
Orły wysokie, typu 2 wg. opracowania Łukasza Gorzkowskiego.
Późny typ portretu, którego wykonanie przypisywane jest przez Rafała Janke braciom Ludewig.
Rzadki w takim stanie trojak.
