Jedna z ikon próbnych monet okresu II RP.
Kopernik, czyli efektowna i poszukiwana próbna stuzłotówka projektu słynnego Stanisława Szukalskiego. Nominał, którego nigdy nie wprowadzono do obiegu...
Zgodnie
z rozporządzeniem prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 kwietnia 1924
r. postanowiono wybijać złote monety o nominałach 100, 50, 20 i 10
złotych. By wyłonić ich wizerunki zorganizowano dwa konkursy. Pierwszy, w
1924 r., który kronikarz miesięcznika Sztuki Piękne skwitował
"jakkolwiek w opracowaniu projektów brali liczny udział nasi rzeźbiarze,
plon wystawy był nader nikły i słaby". Dopiero drugi z nich, z 1925 r.
przyniósł projekty, które trafiły pod mennicze stemple.
Na 100-złotówki wybrano projekt Stanisława Szukalskiego, z popiersiem Kopernika, który zajął 3. miejsce w tym konkursie. Doczekał się on realizacji w postaci monet PRÓBNYCH w dwóch wersjach: 20 mm i dużej, 35 mm.
Niniejsza, piękna próba to odbitka w brązie małego Kopernika.
Wykonana w nakładzie 100 sztuk.
Brąz, średnica 20,5 mm, waga 3,48 g.
