Konsekwencją przegranej wojny z Polską i Litwą jest wyraźne zepsucie się pieniądza pruskiego. Zakon, zmuszony do płacenia bardzo wysokiego okupu (100 000 kop groszy praskich), podupada. Charakterystyczna dla szelągów Plauena jest słabsza jakość bicia i srebro niższej próby (pod koniec panowania Plauena, wg. Waschinskiego, szelągi zawierały około 38% czystego kruszcu).
Podwójnie bity.
