Menniczy dukat gdański z emisji szerokich, "mięsistych" dukatów Zygmunta III.
Piękna moneta z naturalnym lustrem tła. Delikatnie niedobita na oku króla, przypadającym na głowę lwa. Poza tym ostra w detalu; śliczna. Doceniona rzadką dla złota okresu Polski Królewskiej notą typu MS.
Dukaty z rocznika 1612 to emisja utrzymana w jednolitym stylu, ręki jednego rytownika. Różnią się głównie tytulaturą królewską i detalami na rewersie. Niniejszy stanowi odmianę z dużymi cyframi "12" w dacie, gałązką nad tarczą z trzema kwiatkami i tytulaturą zakończoną L.R.P.
Trudny do zdobycia, szczególnie w tak pięknych stanach.
Polskie złoto z czasów królewskich należy do rzadkości numizmatycznych.
Rzeczpospolita, nie dysponując własnymi zasobami złota (kopalniami),
emitowała jedynie niewielkie ilości monet w tym szlachetnym kruszcu. W obiegu
pieniężnym rodzima moneta złota stanowiła w wielu okresach wręcz dodatek
do krążących po kraju dukatów zagranicznych, głównie holenderskich.
