Przedostatni rocznik talarów z emisji dla Polski (tzw. „Banco-Taler”).
Wbrew przysiędze zawartej w Pacta conventa, bez zezwolenia Sejmu i Senatu, król August III rozpoczyna w 1749 roku, w Dreźnie, emisję monet dla Polski. Najpierw miedzianych szelągów koronnych, w kolejnych latach uzupełniając emisje o monety srebrne i złote. Talary bijąc tylko w latach 1753-1756, gdzie ich emisje dla Saksonii trwały praktycznie przez całe panowanie (1734-1763).
Bardzo ładnej prezencji sztuka, jedynie z miejscowym wydrapaniem brudu przy POLONIARUM. Moneta z naturalnym, lekkim, menniczym połyskiem.
Odmiana z masywnym portretem króla, z większą koroną.
Wariant z cieniowaniem korony rewersu.
