Duża, złota moneta okresu Insurekcji Kościuszkowskiej.
Niniejszy egzemplarz zasługuje na uwagę przede wszystkim ze względu na brak justunku krążka. Ślady obiegu znikome, nieznacznie ruszone jedynie najwyższe partie reliefu i lekko zmatowione już tło. Na rewersie na prawo od nominału małe drapanie. Poza tym stan zachowania bez uwag.
Najwyższy nominał mennictwa Stanisława Augusta, wprowadzony Uchwałą z czerwca 1794.
Moneta poszukiwana i ceniona przez kolekcjonerów. Wprowadzona do polskiego mennictwa wzorem francuskich, złotych monet, z charakterystyczną szatą graficzną rewersu. Wyróżniająca się na tle rodzimych dukatów również większym rozmiarem, który wynikał ze stopy menniczej. Jak opisywał je Janusz Parchimowicz: "Zawartość czystego złota w monetach, odpowiadała standardom dukatów holenderskich, jednak ich waga była większa. Efekt ten osiągnięto przez dodanie większej ilości miedzi."
Nominał, zdaniem Rafała Janke, bity w latach 1794-1795, co argumentuje on dokładną analizą stempli. Niniejszy egzemplarz pochodzi z drugiego roku wybijania. Do jego wybicia użyto stempla awersu z dwuzłotówki (ze zdwojeniem litery O w POL), znanego tylko dla rocznika 1795.
Odmiana z 19-stoma listkami po lewej stronie wieńca.
Nakład 5.256 sztuk.
Złoto, średnica 29 mm, waga 12.33 g.
Polecamy.
