Trojaki gdańskie tego władcy to monety rzadkie, a w tak pięknych stanach wręcz niespotykane.
Imponującej, menniczej świeżości sztuka. Z naturalnym lustrem i ostrym reliefem.
Czasy Zygmunta II Augusta to okres rozkwitu działalności mennicy wileńskiej. Już po śmierci Zygmunta Starego sejm uchwalił zamknięcie mennic w Koronie i Prusach, czemu sprzeciwił się m.in. książę Albrecht czy miasto Gdańsk. Jak wspomina w Mennicy Gdańskiej Marian Gumowski "pod pretekstem braku monety zdawkowej i zobowiązań wobec personelu, już w 1549 roku zaczął wybijać denary, szelągi, dukaty. W kolejnych latach, wraz z kolejnymi wnioskami, miasto rozpoczęło emisję groszy i patrząc na ilość zachowanych do dziś egzemplarzy, niedużą emisję trojaków.
Drugi typ tej emisji: bez obwódki na awersie i lilijek pod datą.
Najpiękniejszy trojak miejski tego władcy, jakiego mieliśmy w ofercie. Niezależnie od rocznika.
