W roku 1385 Karol VI wprowadził tak zwane tajne kropki pozwalające określić mennicę, w której wybito daną monetę. Na awersie i/lub rewersie monety umieszczano kropkę pod jedną z liter legendy. Liczba porządkowa litery, licząc od początku legendy, wskazywała na mennicę, każda bowiem mennica otrzymała swoją "tajną" liczbę. System ten funkcjonował do czasów Franciszka I, który w 1540 roku wprowadził system znacznie prostszy przydzielając każdej mennicy jedną literę alfabetu, cyfrę lub inny znak. Przez pewien okres czasu obok litery mennicy kontynuowano używanie tajnych kropek, dlatego spotykamy je jeszcze dość często na monetach Henryka Walezego, czego przykładem jest niniejsza półfrankówka.
Mennica w Paryżu: z literą A pod popiersiem i kropką pod 18 literą awersu i rewersu.
Znaki mennicze: głowa lwa = zn. m. mincmistrza Philippe Varice (1579-1591); kropka w D = zn. m. grawera Jean Beaucousin (1552-1601).
Odmiana z popiersiem z małym kołnierzem marszczonym.
Awers: popiersie króla w prawo, w otoku legenda:
+ HENRICVS.III. D.G.FRAN. ET.POL.REX;
Rewers: krzyż o ozdobnych ramionach zakończonych stylizowanymi liliami, pośrodku krzyża H; w otoku legenda:
+SIT.NOMEN. DOMINI: BENEDICTVM (głowa lwa) 1587;
Srebro, średnica 28-28.5 mm, waga 7.08 g
