Dwudenar w czasach ostatniego z Wazów na polskim tronie jest bardzo rzadkim nominałem. Bity był tylko w mennicy w Wilnie, tylko w 1652 roku.
Ikonografią nawiązywał do dwudenarów poprzednich władców - z jednej ze strony prezentując ukoronowany królewski monogram oflankowany datą, z drugiej herb Litwy (Pogoń) umieszczoną nad nominałem i herbem podskarbiego. Prostota ta spowodowała, że znany jest on tylko z dwóch odmian. Tej z poprawnym zapisem nominału (360 część talara) oraz bardzo rzadką z błędem w nim (^60)!
Jest to odmiana nieopisana w polskich katalogach (Kopicki, Kurpiewski, Czapski). Notowana dopiero w Katalogu monet Litwy Ivanauskasa, gdzie otrzymała najwyższy stopień rzadkości.
