Rzadki, ostatni rocznik dukatów wikariackich króla Augusta III.
Emisja o wyjątkowej ikonografii rewersu, występującej tylko na dukatach z tego rocznika, gdzie mamy wzlatującego orła, z koroną i berłem, z pięciopolową tarczą Rzeczpospolitej Obojga Narodów i Saksonii na piersi. W otoku DECUS ET PRAESIDIUM (chwała i ochrona), w odcinku PROVISOR IMPERII ITERUM MDCCXLV (dostojnik Imperium ponownie 1745).
W dotychczasowej historii firmy ten rocznik mamy po raz pierwszy (wcześniej notowaliśmy jedynie jego odbitkę w srebrze).
Pierwsza emisja monet wikariackich polskiego króla miała miejsce w czasach Augusta II. Nazwa ta pochodzi od
przywileju elektorów saskich, którzy zgodnie z nim sprawowali wikariat w
okręgu saskim po śmierci cesarza. Z tej okazji
wybijano szereg monet o wyróżniającej się ikonografii. Tradycji tej nie
przerwał również jego syn, August III, swoje pierwsze monety wybijając w roku 1740, a ostatnie w 1745.
Złoto, średnica 21 mm, waga 3,46 g.
