Brakteat stanowiący następcę typu z arkadami, nawiązujący do niego
ikonografią. Przez wiele lat i wielu badaczy, mimo motywu
ogólnochrześcijańskiego, nieuznawany za emisję zakonną. Dopiero analiza
techniki, warsztatu, wykonana przez B. Paszkiewicza pozwoliła umieścić
tę monetę w latach 1277-1288.
Typ: krzyż łaciński stojący na owalnej arkadzie, pomiędzy dwoma kulami, z sześcioramienną gwiazdą pod łukiem.
Obkruszenia krążka, ładnie zachowane przedstawienie.
Srebro, średnica 16 mm, waga 0.16 g
