W roku 1763, wraz ze śmiercią Augusta III Sasa w październiku, mennica elbląska kończy swą działalność. W ostatnim roku emitując nominały od szeląga po dwudukata (bitego stemplami szóstaka). W początkach roku działając pod zarządem Schrödera, którego miejsce, w kolejnych miesiącach zajmuje Fryderyk Ludwik Stieber.
Ostatni, obiegowy szóstak elbląski (gdyż te z inicjałami F.L.S. to próby).
Odmiana z popiersiem królewskim grubszym, ze wstęgą orderową u dołu.
Lekko przytarty relief, zachowany częściowy połysk w tle.
Ostatni rocznik monet Elbląga, który za Poniatowskiego nie wznawia już swej działalności.
Rzadki.
Polecamy.
