Ładny. W połowie głęboko wybity, w połowie niedobity, przy czym najważniejsze cechy (róża i imię mistrza) dobrze odbite.
Rzadki szeląg uznawany za emisję mennicy w Malborku.
Wyróżniający się kwiatem nad tarczą zakonną (przez Kopickiego określanym jako róża).
