Awers: Popiersie cesarza w wieńcu laurowym, w prawo, w otoku legenda: IMP C MAXENTIVS P F AVG
Rewers: Fasada świątyni z sześcioma kolumnami, po środku Roma siedząca na tronie, na wprost, trzymająca długie berło i glob, w odcinku RBP, w otoku legenda: CONSERV VRBS VAE
Brąz, średnica 22,6-24,3 mm, waga 4,44 g.
Oferowana moneta została wybita przez Maksencjusza, syna Maksymiana I, który sięgnął po władzę w 306 r., gdy po śmierci Konstancjusza I, wbrew wprowadzonego przez Dioklecjana systemowi tetrarchii, cezarem został obwołany syn zmarłego - Konstantyn I. Władza Maksymiana ograniczała się przede wszystkim do Italii. Początkowo relacje między Konstantynem I a Maksencjuszem układały się poprawnie, znacznemu pogorszeniu uległy po śmierci Maksymiana w 309 lub 310 r. Późną wiosną Konstantyn rozpoczął kampanię w Italii przeciw Maksencjuszowi, którego pokonał ostatecznie w słynnej bitwie pod Mostem Mulwijskim 28 października 312 r.
