Pociąg pancerny nr 15 został utworzony 10 września 1919 roku w warsztatach kolejowych we Lwowie. Już 4 lutego 1919 roku brał udział w walkach z Ukraińcami, wspierając zdobycie Kowla. W okresie pokoju został przydzielony do 1 Dywizjonu Pociągów Pancernych.
We wrześniu 1939 roku, jako „Paderewski”, był uzbrojony w 2 haubice 100 mm, 2 armaty 75 mm i 22 ckm-y. Mobilizację zakończył 3 września, jako odwód Naczelnego Dowództwa, i został przydzielony do Armii „Pomorze”. 4 września opuścił bazę w Legionowie, docierając do Kutna 6 września, gdzie jego załoga była narażona na ciągłe naloty.
13 września „Paderewski” wspierał Pomorską Brygadę Kawalerii w bitwie nad Bzurą. Walczył m.in. pod Łęczycą, Rząśną, Jackowiami i Urzeczem, a 16 września wspierał natarcie 70 Pułku Piechoty w rejonie Soboty, skutecznie odpierając atak niemiecki i nalot lotniczy.
Odcięty od odwrotu, pociąg został 17 września z rozkazu kpt. Gawełczyka zniszczony przez własną załogę. Część żołnierzy zdołała przebić się do Warszawy.
Odznaki pociągów pancernych należą do rzadkości. Jednoczęściowa, wykonana w mosiądzu srebrzonym, bita z kontrą.
Średnica: 40 mm.
Nakrętka anonimowa, bardzo dobrze dopasowana do słupka.
średnica: 25 mm.
W komplecie żółta, materiałowa podkładka, o średnicy ~31 mm.
