Rzadka typologicznie moneta.
W
ostatnich latach panowania Augusta III Sasa, w kraju zalewanym fałszywą
monetą Fryderyka Wielkiego, trzy polskie miasta: Gdańsk, Toruń i
właśnie Elbląg, postanawiają bronić swojego rynku. Rozpoczynają emisję
monet. W przypadku mennicy elbląskiej, są to najpierw szelągi (od 1760),
do których w kolejnych latach dołączają następne nominały. Pierwsze
szóstaki Elbląg emituje w 1762, w mennicy pod zarządem Josta Carla
Schrödera, którego inicjały I.C.S. są umieszczane na nich.
Odmiana z węższym popiersiem królewskim, dzielącym legendę u dołu.
Na rewersie węższa, owalna tarcza herbowa, w ozdobnym kartuszu. Legenda rozpoczęta od rozetki.
