Piękny, ostry w detalu trojak, w lekkiej patynie spod której przebija połysk. Imponująca jakość powierzchni awersu.
Emisja z pierwszego okresu działalności krakowskiej mennicy w czasach Zygmunta III Wazy.
W
roku 1600, jako ostatnia z mennic koronnych, otworzona zostaje mennica w
Krakowie i jest ona jedyną z nich, której nie dotyka nakaz zamknięcia z
roku 1601. Staje się wówczas, na długi czas, główną mennicą
Rzeczpospolitej.
Swoją emisję rozpoczyna od trojaków. Do ich wykonania używa walcarki, spod której wychodzą jej wszystkie monety, aż do roku 1606. Niniejsza sztuka jest ich pierwszym typem, bitym tylko przez dwa lata. Z popiersiem króla zwróconym w lewą stronę, a oznaczeniem mennicy, literą K, umieszczoną po dacie.
