Bardzo rzadka próba zrealizowana w nakładzie zaledwie 40 sztuk.
Mosiężna dwuzłotówka z kobietą i kłosami z najrzadszej dla nich mennicy - w Warszawie. Znanej tylko z monet próbnych.
Żniwiarki, czyli złotówki i dwuzłotówki projektu Tadeusza Beyera, to pierwsze, srebrne monety okresu II RP. Wybito je poza granicami Polski ze względu na niegotowość techniczną Mennicy Państwowej. Kontrakt na ich bicie rozdzielono na kilka mennic, które w latach 1924-1925 wybiły kilkadziesiąt milionów tych monet. Były to zakłady w Paryżu, Birmingham, Filadelfii i Londynie.
Obok monet obiegowych zrealizowano szereg monet próbnych. W ich produkcji brała również rodzima Mennica Warszawska, o czym świadczyły m.in. próby z jej znakiem - herbem Kościesza. Jak podaje Janusz Parchimowicz: dotychczas pokutowało przekonanie, że ten typ został wybity w Filadelfii. "Analiza notatek Bisiera i komunikatów Mennicy Państwowej pozwala z całą stanowczością stwierdzić, że były to próby bite w Warszawie".
Duża rzadkość.
Korozyjna powierzchnia. Bardzo ładny detal.
Niniejszy egzemplarz pochodzi z aukcji Swiss Bank z 1989 (lot 1841), na której kupił go Henry Karolkiewicz, od którego nabył go w 1992 r. ostatni właściciel.
W archiwum Onebid tylko 2 notowania (z 1993 i 2008, to drugie na bardzo wysokim na ówczesny rynek poziomie 35200 zł).
