Najrzadszy nominał wśród srebrnych monet Elbląga z czasów Augusta III.
Jedyny ort tego króla wybity w ostatnim roku działalności mennicy, do którego emisji użyto jednej pary stempli.
Będący monetą przeznaczoną do obiegu, nie zaś odbitką kolekcjonerską w czystym srebrze.
Wybity w początkach roku 1763, przed odejściem z mennicy Josta Carla Schrödera, który zrezygnował ze stanowiska ze względu na duże problemy z pozyskiwaniem srebra. To jego inicjały I.C.S. widzimy pod tarczą miejską.
Moneta o pięknej, menniczej świeżości. Wyraźne lustro w zakamarkach, na otwartych przestrzeniach stłumione patyną. Niedobity centralnie, o bardzo ładnej prezencji.
Moneta bardzo rzadko występująca w handlu. W ciągu ostatnich 18 lat znajdujemy tylko trzy notowania: ort z kolekcji Karolkiewicza (Triton IV, w 2000 r.), ten egzemplarz (WCN 30/350, rok 2004) i egzemplarz z kolekcji Pfaua (ANMN 10/147, rok 2016).
Rzadkość.
Polecamy.
