Najstarszy typ półgroszy koronnych Władysława Jagiełły, datowany na lata 1394-1396.
Charakterystyczna dla tego typu litera P pod koroną, którą wiąże się z postacią mincmistrza Piotra Borka (P od Petrus).
Odmiana z koroną wyraźnie rozszerzaną, o łukowatej podstawie.
Wariant nieopisywany w katalogu S. Pawlikowskiego (podobny do I.2.1, ale zamiast gwiazdki jest "x" po POLONIE).
Srebro, średnica 20-21 mm, waga 1.68 g.
