Przedostatni rocznik talarów z emisji dla Polski (tzw. „Banco-Taler”).
Wbrew przysiędze zawartej w Pacta conventa, bez zezwolenia Sejmu i Senatu, król August III rozpoczyna w 1749 roku, w Dreźnie, emisję monet dla Polski. Najpierw miedzianych szelągów koronnych, w kolejnych latach uzupełniając emisje o monety srebrne i złote. Talary bijąc tylko w latach 1753-1756, gdzie ich emisje dla Saksonii trwały praktycznie przez całe panowanie (1734-1763).
Odmiana z masywnym portretem króla, z większą koroną.
Wariant bez cieniowania korony rewersu.
Srebro, średnica 42,5 mm, waga 29,07 g.
