W roku 1385 Karol VI wprowadził tak zwane tajne kropki pozwalające określić mennicę, w której wybito daną monetę. Na awersie i/lub rewersie monety umieszczano kropkę pod jedną z liter legendy. Liczba porządkowa litery, licząc od początku legendy, wskazywała na mennicę. System ten funkcjonował do czasów Franciszka I, który w 1540 roku wprowadził system znacznie prostszy przydzielając każdej mennicy swój znak. Przez pewien okres czasu obok litery mennicy kontynuowano używanie tajnych kropek, dlatego spotykamy je jeszcze dość często na monetach Henryka Walezego, czego przykładem jest niniejsza półfrankówka.
Mennica Poitiers: litera G u dołu awersu i kropka pod 8. literą awersu.
Typ z datą w otoku, na stronie z krzyżem.
